where Jesus died sooo many times on 9/11...the cross is heavy...
the shoulders are giving out
the palms are bleeding with blood
so many spikes so many bumps
so many stones to carry behind
one can hardly breath
one can hardly see
one can hardly smell
the sweet scent of victory
when will it end
when will it dissipates
this fog in front of me
and above of my head
when will i see the rain
the trees are weeping
when will i see the rainbow
the sky is just too blue
when will this heavy cross
comes out in my view...
when...
***
hanggang wakas...
kahit gaano kaliwanag ang araw
kahit gaano kadilim ang gabi
ang sugatan naming puso
ay patuloy na magwawagi
nawala man ang sinag nang araw
nawala man ang sinag nang buwan
ang mga magagandang alaala
at ang mga tutuong guniguni ay hindi
kailan man papanao
lumipas man ang maraming taon
sa bawat bagyo na darating
sa bawat ulan na mararanasan
sa huli at palagi
ikaw ay nasa aming puso
sa alaala
habang ang mundo ay hindi pa nagugunao
habang may puso pa kaming tumitibok
at ang aming mga anino ay nandito
ikaw ay palagi naming maaalala
kahit gaano katagal ang
paglipas nang mga araw
taon taon sa ganitong oras
taon taon sa lugar na ito
ikaw ay babalikan namin
taon taon...
habang buhay...
every 9-11 of every year...in remembrance of all the love ones that were lost that day...at ground zero...
